HAYATI RENKLERİNİZLE BOYAYIN

İster sarı, kırmızı ya da mavi, hangi rengi seviyorsanız onla boyayın hayatınızı.

“Aman niye böyle boyadın” diyenlere

“Öyle istedim” deyiverin

Rutinden çıkmak mı istiyorsunuz. Çıkın O zaman

Yeter ki sizi anlatsın yaptıklarınız.

Ruhunuza bir güzellik yapın, beden yaşlanır ama ruh ne yaşlanır ne de eskir. Bir çocuk gibi coşkuyla mı yaşamak istiyor, bırakın öyle yaşasın.

Kendinizi nasıl mutlu hissediyorsanız öyle yaşayın.

Başka insanların hayatı gibi yaşamak Özgür bir ruha ağır gelebilir.

Sabah işe akşam eve hayatı olan insanların rutinlerini bozmaları iyi bile gelebilir kimisine

Bir gün akşam eve yarım saat geç geleceğinizi bildirin, yolunuzun üzerinde olup da uğramadığınız bir dosta uğrayın.

Ya da evinize bir mesafe önceden araçtan inip, yürüyerek gidin.

Hayatın rutin grisinin içine biraz pembe katıverin bakalım neler hissedeceksiniz.

Bazı insanları ise değişiklik rahatsız edebilir. Onlarla aranızda fark vardır. Onlar sizdeki ışığı görmeyebilirler YA DA siz onlara sıra dışı geliyorsunuzdur.

Neyse sözüm rutin yaşantılarından ayrılmak istemeyenlere değil zaten,

Rutini bozulan insanlar huzursuz olurlar ve sonra mutsuz. Çözüm üretmekte zorlanırlar ya da öyle görünürler.

Hayatı size geldiği gibi kabul ederseniz, fikirleriniz özgür kalır, Odaklarınızı değiştirir ve değişenleri görme yeteneği kazanırsınız.

Rutin insanlar ise nasıl yaşarlar biliyor musunuz.? Örneği alır ve aynısını uygularlar.

Oysa özgün insan Örneğe bakar, ondaki farkı görür, değiştirir, kendi hayatına uygular, kendini yansıtır.

Kendini yansıttıkça kendi iyileri, kendi doğruları, kısacası kendi çizgisi olur.

Rutinde yaşayan insanlar için ise başkalarının doğruları vardır. O, kendisine “İYİ İNSAN” desinler diye yaşar. Samimi duygularını köreltmiş, hatta unutmuştur.

İçtenlik, samimiyet, dürüstlük,

Kendi kendimizle baş başa kaldığımızda da, insanlarla olduğumuzda da bu ilkelerimizi koruyabiliyorsak, yani kısacası ÖZÜN SÖZÜN BİR İSE

SEN KENDİNLE BARIŞIKSIN DEMEKTİR.

Kendine barışık insan çevresine de barışıktır. Kendisine saygı duyduğu için başkasına da saygı duyar. Kendi duygularını kalıplara sığdırmadığı gibi, insanları da kalıplara koymaz.

Kendine uyanı alır, uymayanı bırakır ZORLAMAZ HAYATI.

KISACASI “KENDİSİ OLUR”.

nilüfer çiceği-30,03,2008

Büyük ve yüksek şeyleri görebilmek için,

onlara göre bir ruhumuz olması gerekir.
Yoksa onlarda, kendi çamurumuzu görürüz.

Doğru bir kürek suda eğri görünür.
Önemli olan, bir şeyin görülmesi değil,
Nasıl görüldüğünün bilinmesidir.

Montaigne, denemeler

Bu sabah yoldan geçerken ağaçların çiçek açtığını gördüm.

Üzülme, suç Senin değilmiş,

İçimdeki kıpırtıların nedeni BAHAR'mış...

ARİSTO MANTIĞI

Her şeyin gerçekleştirmek istediği bir VAROLUŞ AMACI vardır, ve DEĞİŞİM, bu amacın gerçekleşmesi için DOĞAL OLARAK ortaya çıkar.

Asalet Boyda değil Soyda Olmalı.
İncelik Belde değil Dilde Olmalı.
Doğruluk Sözde değil Özde Olmalı.
Güzellik Yüzde değil Yürekte Olmalı.

Anonim

Sen olmak isterdim. İyileştiren olmak, pak eden olmak, söndüren olmak, can’ı besleyen olmak, can olmak, tarafsız olmak renksiz/tatsız olmak gibi, herşeye kucak açmak her rengi taşır gibi… Şifamsın…

Seni seviyorum… Sen olmak, seninle olmak isterdim ey su… Susuzluğum hasretindir…

Hayatın bu kürek mahkumu yorgunluğunu taşıyamadığım zamanlar bir anda uçmak senin gibi, ne güzel olurdu. Ruh hafifliğinde tavaf etmek, tavaf etmek, tavaf etmek… Şehirlerden yükselen yılgın nefesleri katıp önüne serin sabahlar bırakmak.

Çocuk gülücüklerine kar olup yağmak, bir çiğ tanesi güzelliğine bürünmek, hayat ne kadar değişse de, haller ne kadar değişşe de özünde aynı kalmak…

Kinli hançerlerden damlayan kanları bile alıp bağrına usul usul, bilge bilge yürümen, çok bilmenin büründüğü sırlı sessizliğe bürünmen. Endamınla ağır ağır süzülmen ey su.

Boşuna değil eskilerin “derdini suya söylersen o getürür Allaha” demeleri. Senden başkası var mı ki ademlerin derdlerine dayanabilsin. Dinlesin dertleri de taş çatlamasın, ağaç kurumasın, insan sararmasın.

Sense sabırla dinleyip, katarsın bilgeliğine herşeyi. Belki konuşursun da, derde dertlenirsin, “su” dersin, su dilini, şu dilini ögrenmeyi istemez mi insan."Sızıyı gideren su / suyun sızladığını kimseler bilmez...*". Ey su, can/su.

Gözlerimi aldı su
Düşlerime daldı su
Beni aşka saldı su
Yakan tadın kaldı su.

Elinden tutsam suyun
Canından tutsam suyun
Sıcağını duysam suyun
Cana vuslat olsun su.

Ne cenkler efsanedir sesinde, nice firakler yansıdı yüzüne, nice vuslatlara şahitsin. Bak şurda Aliş ile Züleyha destanı bir keder gibi acıtıyor çağlayışını.. Fakir ümitler, çocuk ağlamaları, şahların dünya düşleri, aşıkların sırları maviye boyadı seni ağırlığında... Onun için bu hüzünlü yürüyüşün, onun için aynı düşler aynı sırlar her yudumunda insanların.

Şimdi ılgaz dağlarının ıssız göllerinde yüzüne hilal düşmüştür, için için kıpırdamaktasındır... Rüzgar yüzünde üfül üfül çocuk öpücükleri... Zerreler bedenımde kıpır kıpır dalgalanır hilalle. Yıldızlar göz kırpar...

Görkemli yalnızlıklar büyütür kendini uzak diyarlarda... Sesindeki musiki tanınmaz, kimse bilmez gizli kalmışı. Ne aradığını bilmeyenlerin sessiz ruhlarında bir canhıraş çığlıktır hep: “su... su... su...”

Bense en şehirli halimi takınıp seni seyrederim... Adımlarımı kendi haline bırakırım sokaklara. Bir sen kalırsın bende, bir de susuzluğum...

Cana hasret kaldı can / Suya hasret kaldı su
Cana hasret kaldı su / Suya hasret kaldı can.

İsmet Özel

Dünyanın modern ozanlara ihtiyacı var.

Dan Brown-Davinci Şifresi Kitabından

ÖNCE BEN

Hayat bizleri öyle şekillendirdi ki, "kendim" demeyi unuttuk.
Sorumluluk alarak yetiştik, sevgiyi saygıyı öğrendik ailemizde, doğru olmayı, dürüst olmayı, düzgün insan olmayı öğrendik. Ailemize ve çevremize faydalı olmaya çalıştık.

Helal kazanmaya, israf etmemeye, yardıma ihtiyacı olana el uzatmayı öğrendik, dünya telaşımızın içinde üstümüze düşenleri yaptık. İyi evlat, öğrenci, çalışan olmak için uğraştık.

Damlaya damlaya göl olur atasözü bizi anlattı bazı zamanlar,

Sıkıntımızı üzüntümüzü açığa vurmak bize göre değildi belki, üzülenle üzüldük, ağlayanla ağladık.

Hüznü erdem zannettik, halbuki gülümsemek erdem imiş.

Üzüntü damlaları biriktikçe mutsuz olmayı sınadık.

Mutlu olmak için "ÖNCE BEN" deneceğini öğrendik.

Meğer ne kolaymış yaşamak, ne rahatmış hayat, ne güzelmiş dünya

Önce kendimi sevdim seveli insanları daha fazla sever oldum

Önce kendime değer verdim vereli diğer insanları daha iyi anladım

Önce kendim için yaşayınca çevreme daha mutlu baktım

Belki bencil bulacaksınız beni, ama hiç öyle değil

Önce ben diyeli, beni mutlu etmeye çalışalı dünya daha bir renklendi

Kendime dönünce yeteneklerimi keşfettim. Kendi özgünlüğümü hissettim

Tabii ki "vesile"lerim vardı bu yolda. Onların duacısıyım.

Sizden "Önce Ben" demenizi istiyorum. Siz kendinizi farkedince diğer bireyleri ve onların özgün'lüklerini de farkediyorsunuz.

nilüferçiçeği-08.03.2008

Yaşama Anlam Ve Boyut Katan İki şeyin önemi

İki şey "Kalitesiz İnsan" ın özelliğidir :
1- Şikayetçilik
2- Dedikodu

İki şey çözümsüz görünen problemleri bile çözer :
1- Bakış açısını değiştirmek
2- Karşındakinin yerine kendini koyabilmek

İki şey yanlış yapmanı engeller :
1 - Şahıs ve olayları akıl ve kalp süzgecinden geçirmek
2- Hak yememek

İki şey kişiyi gözden düşürür :
1- Demagoji (Laf kalabalıklığı)
2- Kendini ağıra satmak (övmek, vazgeçilmez göstermek)

İki şey insanı "Nitelikli İnsan" yapar :
1- İradeye Hakim Olmak
2- Uyumlu Olmak

İki şey "Ekstra Değer" katar :
1- Hitabet ve diksiyon eğitimi almak
2- Anlayarak hızlı okumayı öğrenmek

İki şey geri bırakır :
1- Kararsızlık
2- Cesaretsizlik

İki şey ömür boyu boşa kürek çekmemeni sağlar :
1- Baskın yeteneği bulmak
2- Sevdiğin işi yapmak

İki şey başarının sırrıdır :
1- Ustalardan ustalığı öğrenmek
2- Kendini güncellemek

İki şey başarıyı mutlulukla beraber yakalamanın sırrıdır :
1- Niyetin saf olması
2- Ruhsal farkındalık

İki şey milyonlarca insandan ayırır :
1- Sorunun değil, çözümün parçası olmak
2- Hayata ve herşeye yeni (özgün, orijinal, farklı) bakış açısıyla yaklaşabilmek

İki şey gelişmeyi engeller :
1- Aşırılık (mübaġla, abartı, ifrat, tefrit)
2- Felakete odaklanmış olmak

İki şey çözüm getirir :
1- Tebessüm (gülümseme)
2- Sükut (susmak)

(Alıntı)

"Zambaklara, onların nasıl geliştiklerine bakın;
Onlar ne çırpınıp didinir, ne de fırıl fırıl dönerler।

Eckhart Tolle-Şimdinin Gücü Kitabından

YANKI

Küçük kız babasıyla kırda geziniyordu. Birden ayağı takıldı ve düştü. "Ahhh" diye bağırdı. Bir

"Ahhh"
daha duydu. Kalktı ayağa dönüp etrafına baktı.Babasından başka kimse yoktu. Endişeyle bağırdı bu defa "KİMSİN"

cevap "KİMSİN", kız sinirlenmişti,

"Sen Bir Korkaksın Çık Saklandığın Yerden"

Ses Geldi "SEN BİR KORKAKSIN...."

Kız öfkeyle babasına döndü bu durumu anlamak istiyordu.

Babası dağlara doğru yüksekçe seslendi. "SEN MUHTEŞEMSİN"

Cevap "SEN MUHTEŞEMSİN"

Kız şimdi de gülmeye başladı. Baktı babasına öylece,

Buna "YANKI" denir. Ama aslında "HAYAT"tır.

Hayat daima sana, senin verdiklerini geri verir.

Hayat yaptığımız davranışların aynasıdır.

"Alıntı"